Pojawiło się nowe niebo i ziemia „13. przedstawienie Chińskiego Chóru Ewangelickiego” HD

Pojawiło się nowe niebo i ziemia | „13. przedstawienie Chińskiego Chóru Ewangelickiego” 13. przedstawienie Kościoła Boga Wszechmogącego jest musicalem, hymnem pochwalnym, który łączy w sobie elementy opery pekińskiej, rock and rolla, tradycyjnych pieśni robotniczych, tańców latynoamerykańskich, animacji, teatru i innych form wyrazu, aby przedstawić wyrazistą interpretację podróży, którą odbyła ludzkość — zdradzona i zdeprawowana przez szatana — by odrzucić go oraz powrócić przed oblicze Boga i dostąpić Jego zbawienia. Szatan objął władzę, demony szaleją w amoku, a świat pogrążył się w otchłani ciemności. W całkowitej niedoli, niczym w piekle na ziemi, ludzkość boleśnie zmaga się ze złem, szczególnie wybrańcy Boga nieustannie cierpią prześladowania i rzezie z rąk demonów szatana. Właśnie gdy szatan, dzikie zło wielkiego czerwonego smoka, niepohamowanie sprzeciwiający się Bogu jest u szczytu swojej potęgi, błyskawica rozbłyska na wschodzie, a Chrystus dni ostatecznych — sam Wszechmogący — przybywa na ziemię, aby głosić swoje Słowo, przynosząc prawdziwe światło, Bożygniew i osąd. W trakcie majestatycznego sądu Bożego szatan ujawnia swą prawdziwą formę, a wybrańcy Boga używają słowa Bożego jako ostrego miecza w celu pokonania szatana, aby nigdy więcej już nie zaznać jego władzy ani manipulacji. W końcu szatan zostaje spalony na popiół ogniem Bożego gniewu, a cały świat powraca do swojej poprzedniej świętości. Wybrańcy Boga gromadzą się przed Bożym tronem i przepełnieni radością śpiewają oraz tańczą, świętując całkowite wypełnienie się wielkiego dzieła Bożego. Istoty ludzkie odzyskały świętość,która kiedyś była ich udziałem La… la… la… la… W tym triumfalnym dniu, w tej radosnej chwili (du ba du ba), Boża prawość i Boża świętość nie zna granic, wypełniając cały wszechświat (ba ba ba…), a cała ludzkość zostaje wyniesiona ponad wszelkie cierpienia. (Du… ba… ba la ba ba) Miasta w niebiosach wypełnione są radosnym śmiechem (du ba du ba), a królestwa na ziemi tańczą, weseląc się. (Ba ba ba…) Któż mógłby nie weselić się w takiej chwili? Któż mógłby nie płakać w takiej chwili? (Du… ba… ba la ba ba) Ziemia należy do nieba, a niebo jest zjednoczone z ziemią. Człowiek jest rdzeniem, który jednoczy niebo i ziemię, a dzięki jego świętości, dzięki jego odnowie, niebo nie jest już ukryte przed ziemią, a ziemia nie milczy już ku niebu. (Da la… da la da… och…) Twarze ludzkości promienieją, promienieją uśmiechami zadowolenia, a w jej sercach kryje się słodycz nieznająca granic, słodycz nieznająca granic. (Da la… da la da da da la da) Człowiek nie jest zwaśniony z drugim człowiekiem (beng…), ani też nie toczy z nim wojen. (Beng…) Czy są tacy, którzy w obliczu Bożej światłości, nie żyją w pokoju ze sobą? Czy są tacy, którzy w obliczu nastania Bożych dni, okrywają hańbą Jego imię? Wszystkie istoty ludzkie kierują swoje pełne uwielbienia spojrzenia ku Bogu (du ba du ba), a w głębi swoich serc skrycie zwracają się ku Niemu z wołaniem. (Ba la ba ba) Bóg zbadał każdy czyn