Рашки зан/Киссаи зане,ки шавхарашро зани дуввум дод

Киссаи зане , ки шавхарашро зани дуввум додааст.\ .(муаллиф Шахлои Начмиддин) Санавбар хануз дар мактаби миёна ошики ин рузноманигори машхур буд. Маколахояшро дар хафтаномахо мутолиа карда дар дил орзу мекард, ки як боракак уро аз пеш бубинад. Гуё Худованд орзуи уро шунид, ки рузе дар арафаи рузи галаба ин рузноманигори чавону варзида бо як гурух шоирон ба дехаи онхо барои вохури омаданд. Санавбар лахзаи мусоид пайдо карду ба рузноманигор нома навишта рози дилашро ошкор кард. Фуршед номаи Санавбарро хонда беихтиёр дар дил ошики шайдои у гардид. Баъди хатми мактаб ба хонаи онхо хостгор фиристод. Падару модари Санавбар бо чону дил барои хостгории у рози шуда духтарашонро ба у ба шавхар доданд. Баъди туйи хоксорона онхо ба шахр ба хонаи Фуршед омаданд. Фуршед бо модари танхову пираш мезист.Модари Фуршед зани худбину худдустдор буду аз соати аввали аруси ба келинаш руз намедод. Рашки модарона дошт нисбати келинаш. Вале Санавбар ки шавхарашро сахт дуст медошт, ба хама чабру чафои хушдоман токат карда хеч гох ба у гап намегардонид. Ба гузашти вакт овора сохиби хафт фарзанд шуданд. Аммо якбора тани Санавбар сахт дардманд шуда саломатиаш руз аз руз бадтар мешуд. Шавхар уро ба беморхона бурд . Баъди ташхиси тибби гуфтанд, ки эхтимолан ба дарди варами талхаву чигар гирифтор аст. Аммо дарди аникашро муайян карда натавонистанд. Санавбар акнун инчику парешонхотир гардида дигар намехост, ки шабона дар пахлуяш мард бошад. Ба шавхараш низ оху вох карда аз дард печу тоб хурдани завчааш ба дилаш зада буд. Фуршед пинхони аз хамсараш бо занхои зиёде муносибати махрамона дошт. Лахни хушу ширинзабониаш занхоро тез ба худ мафтун мекард. Санавбар ки ин одати шавхарашро медонист, рузе ба шавхар гуфт, ки «биё туро зан дихем, то он халолу бо никохи мусалмони бошад». -Чи?-дод зад нобоварона Фуршед -О чи тарсиди? -Охир ман хеч бовар намекунам, ки ту ин гапхоро худат гуфта истода боши? -Медонам ки гапи таъби дилатро гуфтам, аммо ман чидди ба ту ин гапро гуфта истодаам. -Бовар кун, хаёл мекунам, ки маро санчида истодаи. -Не, азизам. Мехохам ки ту хам орому хушбахт боши. Чунки ман аз мард безорам, тамоми баданам дард мекунад. -Агар ту ичозат дихи, чаро не? -Дилакат мехохаду … -Ту агар рози боши чонам -Пас ман худам бароят духтари аз шавхараш чудо шудаи бе фарзандеро меёбам. -Худам ёбам чи? -Не, харгиз не.. -Пас ту шояд ба дили ман наёби? -Меёбамат.. -Мисли худат бошад зебову нозанин -Ман медонам ки ба ту чи хел зан писанд аст. -Майлаш, чи хеле ки ба худат маъкул аст, амал кун. Санавбар аз паси арускоби барои шавхараш шуд. Вакте ки ба хонаи модари Хуршеда ба хостгори омад. Онхо хайрон шуданд, ки Санавбар барои ки духтарашонро хостгори мекарда бошад.Хангоме, ки Санавбар бо табассум оромона гуфт, ки барои шавхарам духтаратонро хостгори мекунам, онхо аз хайрат чи гуфтанашонро намедонистанд. -Шухи доред? -Чи магар ман ба масхарабоз монандам? -Охир.. -Ман худам беморам ва ба шавхарам хамчун мард зан лозим аст, мефахмед? Ман рафтору хисла