vazgeçemeyenlere mükemmel şiir siir Duygusal sevgiliye

seni sevmekten vazgeçemiyorum sana uzaktan bakıyorum sana bakmak inanılmaz mutlu ediyor beni sen gidince aklımda yüreğimde peşinden sürüklenip gidiyor yanında birimi var? ona bir şey mi söylüyorsun onunla gülüyor musun içim yanıyor AMA SENDEN SONRA GÖRDÜĞÜM O İNSAN SENDEN BİRİ OLUYOR Senin baktığın her yer artık güzel senin konuştuğun her insan özel oluyor SEN EVİNE GİDİYORSUN ARDINDAN BAKIYORUM... önünden geçtiğin yerlere gölgesinde yürüdüğün ağaçlara senin gözünle bakıyorum sen yokken de o yollardan defalarca geçiyorum senin kokun senin havan sinmiş havaya sanki seni soluyorum akşamları ne yaparsın acaba sofraya oturduğun zaman yanında kimler var hangi yemeği seversin yersin neyi sevmezsin ne tür filmlerden hoşlanırsın televizyon izler misin gece sokağa çıkar mısın arkadaşlarınla en çok neye gülersiniz en çok kim kızdırır seni BİLMELİYİM!!! SENİN HAKKINDAKİ BÜTÜN AYRINTILARI ÖĞRENMELİYİM ÇÜNKÜ BENDE O FİLMLERE GİDECEĞİM BENDE O DİZİLERİ İZLEYECEĞİM bende o yemekleri seveceğim yada nefret edeceğim BİLMELİYİM baştan kuruyorum dünyamı seninle yaşamaya başlıyorum onca kalabalığın içinde karmaşık yaşamın ortasında eğer sen varsan daha seni görmeden bir kuş gibi çırpınmaya başlıyor yüreğim bir ışık çarpıyor yüzüme bir sıcaklık yürüyor göğsümde anlıyorum ki sen varsın sen gelmişsin sen ordasın EY UZAK UZAK BAKTIĞIM göz göze gelmeden saçını okşamadan değil bir rüyayı bir cümleyi paylaşmadan SEVDİĞİM SEVGİLİM bir aşk filiz verdi fidan verdi Kök saldı içimde onu sana göstermek için ömrümü veririm.....