Новый алгоритм жизни в Армении наткнулся на эгоизм HD

https://rusarminfo.ru/ https://t.me/rusarminfo https://www.facebook.com/rusarminfo.ru https://vk.com/rusarminfo https://ok.ru/group/52552904409274 https://twitter.com/RUSARMINFO Новый алгоритм жизни в Армении наткнулся на эгоизм Заголовком прошлой недели должна была стать информация о двадцати семи матерях, потерявших сыновей в войне и ждущих своих детей через год. Но нет, этот исключительный сигнал, поднимающий нас на ноги, опять остался в тени внутриполитической истерии, выдавая самое отвратительное – цинизм игнорирования носителя боли войны, тогда как именно они сегодня становятся новым алгоритмом жизни в Армении. Остается спросить - кому после такой войны нужны посмертные манифесты о переговорах: кто, как и с каким героизмом вел переговоры и почему ничего не удалось. Если бы какой-либо переговорщик добился успеха, этой войны не было бы. Если же проблема заключается в спасении биографии и траектории правления переговорщика, то каждый из них, вместо того, чтобы с комфортом перелистывать переговорное наследие, пусть опубликует, причем каждый то, что имеет, и кончайте этот растрачивающий время спектакль. Война закончилась, а для следующей войны этот архив больше не годится. Представляете, если бы в турецком меджлисе переговорщика с Арменией обозвали предателем и шпионом, что бы за этим последовало? А если вы считаете, что дискредитировать власть и государство - одно и то же, значит, амбициозное строительство памятников и церквей, как театр искупления с таким эгоизмом ложных идолов, останется единственной декорацией скомпрометированного вами государства․․․ Нвер Мнацаканян Հայաստանում ապրելու նոր ալգորիթմը բախվել է էգոիզմին Անցած շաբաթվա գլխագիրը պետք է լիներ պատերազմում զինվոր կորցրած ու մեկ տարի անց երեխայի սպասող քսանյոթ մայրերի մասին տեղեկությունը։ Բայց՝ ոչ․ մեզ ոտքի հանող այդ բացառիկ ազդակը էլի մնաց ներքաղաքական ճղճղոցի ստվերում՝ մատնելով ամենանողկալին, պատերազմի ցավը կրողին արդեն չնկատելու ցինիզմը, մինչդեռ հենց նրանք են այսօր դառնում Հայաստանում ապրելու նոր ալգորիթմը։ Մնում է հարցնել, այսպիսի պատերազմից հետո ում են պետք բանակցային հետմահու մանիֆեստները, թե ով ինչ է բանակցել, ինչ հերոսականությամբ է բանակցել և ինչու չի հաջողել ոչինչ։ Եթե որևէ բանակցող հաջողեր, այս պատերազմը չէր լինի։ Իսկ եթե խնդիրը բանակցողի կենսագրությունն ու կառավարման հետագիծը փրկելն է, այդ բանակցային ժառանգություն կոչվածն ամեն մեկն իր հարմարավետությամբ թերթելու փոխարեն հրապարակեք, ընդ որում՝ ամեն մեկն իր ունեցածը ու վերջ դրեք ժամանակ մսխող այս ներկայացմանը։ Պատերազմն ավարտվել է, իսկ հաջորդ կռվի համար այդ արխիվն այլևս պիտանի չէ։ Պատկերացնում եք, եթե թուրքական մեջլիսում Հայաստանի հետ բանակցողին ասեին դավաճան ու լրտես, ինչ կհետեվեր դրան։ Իսկ եթե կարծում եք, թե իշխանությանն ու պետությանը վարկաբեկելը նույն բանն է, ուրեմն ամբիցիոզ արձանաշինությունն ու եկեղեցիներ կառուցելը որպես քավության թատրոն՝ կեղծ կուռքերի այսպիսի էգոիզմով, կմնա միակ դեկորացիան ձեր վարկաբեկած պետությունից․․․ Նվեր Մնացականյան