УМЕДА ВА ДУ МОДАР

Қиссаи зиндагии Умедаи 9-сола филми пурмоҷароро мемонад. Ӯро дар 30-рӯзагӣ волидонаш бидуни ягон санаду мадрак ба амаки бефарзандаш ва ҳамсари ӯ доданд. Дар дувунимсолагии Умеда, падару модаре, ки ӯро фарзандхон карданд, аз ҳам ҷудо шуданд ва Умедаро модараш ҳамроҳ бо худ ба хонаи дигар бурд. Баҳси додгоҳии ду падару модар барои ин духтарча соле пеш шурӯъ шуд -- замоне, ки Умеда аллакай 8-сола буд ва танҳо ҳамсари амакашро модари аслии худ мехонд. Тамоми марҳилаҳои додгоҳӣ ба манфиати падару модари бологии Умеда анҷом ёфт ва тибқи қонун, ӯ бояд аз канори модаре, ки 9 сол бо ӯ буд, ҷудо шавад. Коре, ки барои ин тифл феълан сахту дардовар аст. Шабистон Кабудова -- модархондаи Умеда мегӯяд, дар 13 соли ҳамзистӣ бо шавҳараш дар хонаи хусуру хушдоман соҳиби фарзанд нашуд ва бо маслиҳати наздикони шавҳар як тифли бародари ӯро, ки аз духтар таваллуд шуданаш розӣ набуданд, ба онҳо доданд. "Бародари шавҳарам, аллакай духтар дошт ва вақте Умеда таваллуд шуд, ӯ дигар духтар намехост. Аз мо хоҳиш карданд, ки ӯро гирем. Аз аввал ба шавҳарам гуфтам, ки забонхат гир, як рӯз мушкил мешавад. Вақте талаб кардам, ки расман кӯдакоро ба номи худамон кунем, шавҳарам гурехта, ба Русия рафт. Хусурам нахостааст, ки кӯдак ба ном мо шавад". Шамсия Мақсудова, модари аслии Умеда мегӯяд, пайваста барои дидорбинии Умеда мерафт ва соле пеш вақте ба аёдати Умеда рафтаву ӯро бемор дид, хост барои чанд рӯз ва табобат ба хона орад ӯро. "Шабистон худаш набуд, дар бозор буд, кӯдак бемор хоб. Таътили тобистона буд, хостам кӯдакро бо худ биёрам, ки як-ду рӯз бо ман бошад. Кӯдакро ба ман надоданд, ва болои ин бо ман муноқиша кардаву заданд. Ман ҳам баъд аз тасмим гирифтам, ки Умедаро бояд дар муҳити дуруст тарбия кунем". Шамсия, медонад, ки Шабистон Кабудова -- духтари ӯро мисли фарзанд дӯст медорад ва Умеда ҳам бо ӯ дилбастагӣ дорад, аммо бар ин бовар аст, ки духтараш ҳанӯз хурдсол асту зуд дар хонаи онҳо одат хоҳад кард. Ин модар мегӯяд, аз худ дур кардани фарзанд ин ҳама солҳо барояш осон набуд, аммо ба хотири нигоҳдошти як оила, онҳо ин корро кардаву пушаймон шуданд. "Ӯ моро нафаҳмид. Мемонд, ки ман кӯдакро бубинам, як ду-рӯз шояд кор ба додгоҳ намекашид. Вале ман ҳам аз ояндаи кӯдак нигаронам. Ман мисле, ки як чиро гум карда бошам, ҳамеша мекобам".