Rycerze Jedi - Zabić smoka - Drogo nindży, prowadź mnie

Utwór pochodzi z płyty Rycerzy Jedi "drogo nindży, prowadź mnie", która ukazała się 1 grudnia 2018 roku nakładem nieistniejącej wytwórni dópa-rekords. Rycerze Jedi: czarnuch: gitary, baho, bębny, buzie, inne dźwięki liebe śmierć: natchnienie i uduchowienie Aby piosenka była piękniejsza i bardziej przebojowa głosem chórzystki zaśpiewała w niej Kaśka vel Maksymiliana, a Paweł vel Goreck zagrał na skrzypcach, zaśpiewał monumentalnie i falsetem. Muzyka i tekst jest autorstwa Rycerzy Jedi. Wszelkie prawa i lewa zastrzeżone, zastrzeżone i zaszczelone. tekst: gdzieś na skraju tęczy jest królestwo spustoszone przez smoka ognistego którego władztwo krwią i gwałtem się odznacza gdzie jest rycerz na jednorożcu w lśniącej zbroi który ocali biedny lud od bestii piekielnej oooooooo posłuchajcie mojej opowieści moi drodzy słuchacze to co powiem w głowie się nie mieści i puszczają od tego zwieracze pewien smok bestia szatańska przybył zza chmur przybył zza gór przybył zza morza ozorem mlaska wyburzył zamek, przyniósł śmierć i mór królestwo tego który wybawi ach od potwora co siarką dyszy cny ten i prawy chyży wybawca błogosławion będzie, niech usłyszy bo stary Żyd tak przepowiedział używszy kostura i brukwi w zupie na jednorożcu z tęczy przybędzie po czym legł bez dechu z sierpem w dupie gdzie jest więc ten, co popalić smoku da gdzie jest ten, co nałoży na zbroję grubo smar gdzie ten co wybawi piękną dziewicę od smoka gdzie jest ten, co ugasi pożogi żar ach widzę w oddali potężny jego cień oznaczyły krwią jego miecz dwa smocze odcięte łby ach słyszę już tętent i trąby wolności a smok się szczerzy błyskają zatrute kły już jedzie suknia na nim bogata już jedzie po skraju tęczy w galopie pagórki przesadza jego jednorożca grzywa pleciona w skręty a miecz jego waży sto kilo zbroja i tarcza czyste diamenty jednorożec potrząsa grzywą gapi się chłopstwo, wykrzywia gęby a rycerz dłoń swą podnosi i dzieci bierze na swe ręce jednorożec spożywa cukier uciekają ruscy i niemcy ziemia się trzęsie i rozstępuje smok się miota jak oszalały rycerz w jar jedzie daje mu pole bestia wyłazi z nory i patrzy ślepiami i rycerz stanął naprzeciw smoka z ócz jego iskry z gęby posoka i uniósł miecz klnąc się na bogi ruszył galopem na bój tak srogi smok się zawinął kłapnął paszczą chłopi zbieleli zmartwiali patrzą kiedy się zwarli dymy się wzniosły rycerza proboszcz przeżegnał rosły tymczasem smok gęste jady pluje rycerz wokół smoka sprawnie kołuje wtedy wzniósł ogon smok plugawy lecz spadł na tarczę bo rycerz prawy blokuje ciosy jady śmiertelne podnosi miecz a smok blednie wtem runęło ostrze miecza łeb ucinając rycerz dziękuje bogom przyklękając rycerz prawy zabił smoka poczwara leży, cieknie posoka trzewia się dymią łeb sztywnieje królewna do rycerza się śmieje zabił smoka!