Bextiyar Vahabzade - Ana | Kendi Sesinden HD

ANAM ÖLDÜ MÜ Ne tez ellerini üzdün dünyadan, Balanı tek qoyub hara getdin sen? Nece yox olurmuş bir anda insan, Ele bil dünyada heç yox imişsen. Güneş qürub etdi... otaq qaraldı, Bir anda yox oldun sen xeyal kimi. İndi düşünürem: Senden ne qaldı, Könlümde xatiren qara xal kimi. Meni boya-başa yetirdin, ana Bize borclu bildik her zaman seni. Sen meni dünyaya getirdin, ana, Mense yola saldım dünyadan seni. Sen mene beşikde laylay çalmısan Bu gün laylay çalım sene mendemi? Senin şirin-şirin laylalarmı Men sene qaytarım cenazendemi? "Yuxun şirin olsun" - deyerdin mene, "Yuxun şirin olsun" - deyimmi sene? Gerek men başına dönem-dolanım, Meni heyat üçün yatıran anam, Söyle ölümçün Nece yatırım Seni men bu gün? Bu nece dünyadır, anlamıram men, Cilvesi cürbecür, rengi cürbecür Dünen nefesiyle seni isiden Bu gün buza dönüb, daşa dönübdür. Bu nece dünyadır, İnsan oğlunun Xeyalı göydedir, özü yerdedir, Sağ iken çiyninde heyatın yükü, Ölende cesedi çiyinlerdedir... Bu nece dünyadır, bu nece dünya, Ölümü heqiqet, heyatı röya. Derdimin, qemimin sendin ortağı, . Niye üz dönderdin, bes niye menden? "Derdin mene gelsin!" - deyerdin axı, Niye derd caladın derdime bes sen?.. Anam, heç kes seni incitmemişdir, Men seni, men seni inciden qeder. İndi kime açım derdimi bir-bir, Kim menim derdime yanar sen qeder? Evin her küncünde görünür yerin. Gözüm axtarcıdır, ana, ay ana, "Nenem hanı?" - deyir körpe Azerin, Men ne cavab verim, ona, ay ana? Bilmirem, bilmirem bu ölüm nedir, Heyat var iken? Nefesin, ay anam, hele evdedir, Özün yer altında daşa dönmüsen. Bu gün yeddin oldu... anam, yeddi gün, Bizimle beraber ağlar otaqlar. Sene, yalnız sene, sene demekçün Könlümde ne qeder menim sözüm var. "Kimleri çağıraq bu gün yeddiye?" Xalalar, bacılar soruşur menden. Anamdan soruşaq, o biler deye, Senin otağına üz tuturam men. Anam, tapşırıldın ana torpağa, Bu ölüm, sineme çekdi dağ menim. Sen menim arxamda benzerdin dağa, Ele bil arxamdan uçdu dağ menim. Qızımın adıdır senin öz adın. Bu da göz dağıdır mene bu gün de. Son defe sen mene baxıb ağladın, Suretim mezara getdi gözünde... Ömrü başa vurdun altmış yaşında. Altmışın üstünde durub yaşın da. Artıq senin üçün dayanan zaman Menimçün dolanır... Gün olur axşam. Vaxt keçir, sen menden uzaqlaşırsan, Men sene günbegün yaxmlaşıram. Bextiyar Vahabzade