Чаро Сафархон бояд мактаб наравад_

Чаро Сафархон бояд мактаб наравад? Сафархони Тӯрахон, як навраси 12 солаи тоҷик, аз ояндаи худ нигарон аст. Зеро оворагии 6 сола аз пайи падари маъюбаш ӯро аз мактабу таълим дур кардааст. Худи Сафархон нахост бо мо аз ҳаёти имрӯзааш суҳбат кунад, вале модари ӯ Арафамоҳ Раҳимова мегӯяд, асабҳои писараш аз зиндагии душвор хароб шудаанд ва ӯ аллакай тоби чунин рӯзгорро надорад: «Масалан дастам дар хамир аст, мегӯям падаратро нигоҳ кун, мегӯяд дигар нигоҳ намекунам. Дигар асабам намебардорад, маро намегузоред, ки мактабро дуруст хонам, падарамро нигоҳубин мекунам, бесавод мондам. Кӯдаки бечора аз синфи як ба ҳамин ҳол гирифтор. Беморхона назди падараш мерафт, аз онҷо гирякунон меомад, мактаб мерафт, аз мактаб омада гиря карда боз беморхона мерафт. Ана акнун ҳозир, ки синфи 6 гузаштаасту баақл шудааст, мегӯяд, ман шарм мекунам, аробачаи маъюбии падарамро намеронам, ягон мактаби хуб баред монед, мехонам гуфта мегиряд.» Зиндагии сангин ба шонаҳои кӯчаки Сафархон ҳангоме фурӯ афтод, ки 7 сол дошт. Соли 2007 падари Сафархон, Тӯрахон Каримов, сокини деҳаи Сариосиёи ноҳияи Ховалинг, ки солҳои зиёд ронандаи мошини боркаш буд, дар вақти аз кор баргаштан, аз мошин афтид ва сутунмӯҳрааш шикаста, фалаҷ шуд. Вай дигар роҳ рафта наметавонад ва савори аробачаи маъюбист. Ҳамин тавр, зиндагии ҳамсар ва чор фарзанд, бо аз пой мондани ноновари хона, мушкил гашта, ҳатто аз хонаву дари падарӣ ҳам маҳрум шуданд. Тӯрахон Каримов, ки бо шикоят ба дари раисиҷумҳури Тоҷикистон омадааст, мегӯяд, «бародарам ҷангу даъво кард, ки аз хона баро рав. Аз он ҷо баромадам, бехонаву дар. Маро бо кӯдаконаму ин маъюбиам ҳеҷ кас намеғунҷонад. Барои ҳамин, илтимос мекунам, ки шикоятҳои маро ҷаноби олӣ бишнавад ва маро ба наздаш даъват кунаду аз наздик ҳоли зорамро бинад. Ва бо хонае таъмин намояд, ки озодона ба монанди дигарон ман ҳам зиндагӣ кунам. Шаш сол аст, дар ба дари идораҳо мегардам, ариза менависам, ҳеҷ кас ба додам намерасад».Ба гуфтаи Тӯрахон, ҳамсари ӯ Арафамоҳ маъюби гурӯҳи сеюм буда, фарзанди дуввумаш Муҳайё низ маълули гурӯҳи 1 аст ва нафақаи онҳо дар маҷмӯъ 380 сомониро ташкил медиҳад. Арафамоҳ мегӯяд, ин маблағро барои баъзе доруву дармони зарурӣ, хӯрокворӣ ва иҷорапулӣ сарф мекунанд. Аммо ба гуфтаи ӯ, чун ин маблағ барои рӯзгузаронӣ басанда нест, ӯ маҷбур мешавад, манбаъҳои дигари даромадро ҷустуҷӯ намуда, кӯдакони хурдсол ва шавҳари маъюбашро дар назди фарзанди калониаш Сафархон гузорад: «Дар ҳамон деҳаамон дар як хонаи сарватманд кор мекардам, побел менамудем, корҳои кишоварзӣ мекардем, соҳиби хона 50-60 сомонӣ кӯмак мекард, сарулибос медод. Боз ҳар бегоҳ соҳибхоназан ба ман хӯроку нон медоду мегуфт, ки ту аз субҳ то бегоҳ дар хонаи ман кор мекунӣ бар ин хӯрокиҳоро кӯдаконат хӯранд.» Аммо як ҳафта мешавад, ки ин оилаи сарсахт бо ду нафар фарзанди калониаш дар кӯчаҳои Душанбе сарсону саргардонанд ва дар беморхонаҳои пойтахт шаби худро рӯз мекунанд. Зеро онҳо мегӯянд, дигар наметавонанд пули иҷораро диҳанд. Masdar:Ozodi.tj