Еске алу Амангалиев Гани

Билемин, барин, барин сездин аке, Асылы айтпаушы един созди кате... Жерлеген кун сени дертти болып, Мен тугил жылап турды кок туунерип. Жеткиздин ул- кыздарынды жан аке, Жете алмай жетпис жети жаска кеттин аке. Кеп жатты курдастарын конил айтып, Сиреген катарлары коби кайтып. Тагдырдын жазуына кандай шара, Коятын не куантып, не мунайтып. Болды рас дертин кушти кайгы содан, Ажалдан кутылып еди кай киси аман? Ишинде ул-кыздарыннын отырса да, Жылайды жалгызсырап байгус анам!