Закариёи Рози

Абубакр Мухаммад ибни Закариё ибни Яхёи Рози 28 августи соли 865 дар Рай ба дунё омадааст. У файласуф, олим ва табиби бузурги форс-точк буда, аз овони чавони ба касби заргари ва саррофи шугл варзид. Аз чихилсолаги ба омузиши тиб ва фалсафа ру оварда, ҳар дуро ба хуби фаро гирифт. Баъд аз ин роҳбарии идораи бемористони Рай, пасон бемористони Багдод ба у супорида шуд. Чунончи аз «Китоб-ул-асро» ва «Китобу-сирр-ил- асрор»-ри худи вай бар меояд, у як кисми умрашро дар Мовароуннахр гузаронидааст ва бо доирахои илмии ин кишвар робитахо доштааст. Рози дар охири умри худ нобино шуда, дасташ аз кор монда будааст. Ниҳоят 25 октябри 925 аз олами фонї чашм мепушад. Аз Закалиё осори гаронбахое боки мондааст. Ибни Надим 164, Киифти 133, Беруни 184, Абуусайбиа 234 асарро ба у нисбат медиҳанд. Усули фалсафии Розї аз исботи ќадимияту абадияти панљ љавҳар -- мода, замон, макон , офаридгор ва нафс иборат аст. Розї дар боби тиб зиёда аз 60 асар таълиф кардааст.