Refah - Hüzünlü Tablo

yok olur sanki hayatım önümde engebeli uzun bir yol uzun ve zorlu olmasından dolayı dostum sürekli koş boş gelir bazen insanlara bu kadar çabalar ve sormamız gerekir kendimize basit serüvenler neden acaba denemek demek yapılanlara çözüm bulma yollarım keşfedilicek bütün cümleler için o beyni zorlayıp yoldayım dostum amaca varmak üzere kurguyu canlandırmak gereksiz gelirken olmayan aklı fazla yormayın bu bardak yarıda kalır ve toz duman olur bu hayat o kadar hızlı geçersinki vakit süre yetmez yaşam kurmaya durmayan sabrım olsa iyi sevgi yokolur bir bir ve tir tir titrerken eller yok olur içimdeki kinli adam zamanla yok ki aram bağladım bir don kişota bugün benim için fazla gelir hatırlamak geride bıraktığım dünü ileri dönük bir adam ve karşısında hüzün bi tablo hayaller gerçekleşicekse araç gereç olur bir nasihat bir argo ben sevene kadar sabret der hep karşımda ki tablo hüzünle bakar bana ve selam verir soğuk gelir ona tiyatrom en son bıraktığın yerdeyim kırmızı basit bir saray içinde binlerce oda ve buraya gelen bir tek sevgi arar kapanan o gözlere yok ki deva,sevablar yardımcın olsun biraz neşe dolsun hayat,ve son bir adımla refah yoluna devam bütün masalara bir parça tebessüm mutluluğa dahil olsun ben ve tablomda bu güzel oyuna dahi dostum,hayır onsuz olmaz,boşuna kendimi yormam,boş gelir hayellere koşmak zor gelmesinin tek nedeni akıl sokaklarında ki tonla olay zorba korkak noktaya odaklan ve sakın yoldan şaşma kolay mı lan sanki bu kadar zorlu yolları tek bir adımla aşmak aşk seni bir bir çekerken içine cesaretlen ve kalbinle anlaş benim için bir eğlence olur yaşanmışlığa bu akşamdan, saklanmak durumlar kötü,mutluluktan uzak dursun ölüm,bu benim yönüm devam etmek zulüm gibi gelir dert parçası gönül,bölüm gömülmeyi gerektirken sen hayata dik dur ve aşkı sömür aynı konu üzerinde devam etsemde seni barındırır zihnimin beşte dördü