Дар бораи Ғадири Хум чӣ медонем?

Ба номи Худо Дар бораи Ғадири Хум чӣ медонем? Нодӣ Бадрӣ – аз уламои ал-Азҳари Миср Ровиёни ҳадиси Ғадир бештар аз ровиёни дигар аҳодиси Расули Худо (с) аст. Вақте қиссаи Ғадир зикр мешавад барои ҳамаи мусулмонон аҳамият дорад. Ва махсуси шиа нест ва бо аҳли суннат душманӣ надорад ва махсуси мазҳабе нест Ғадир рӯзи таъини имом Алӣ (к) ба унвони имом ва валӣ бар тамоми уммат ва васии Расули Худо (с) аст ба фармони Худо бо ояте, ки дар Қуръон нозил шуд ва Расули Худо (с) дар тафсири оят баён кард Ин васоил – 1) фармони Худо, 2) нозил шудани ваҳй ва оят дар Қуръон ва 3) баёни Расули Худо(с)- ато ва бахшиш аст Пас бо ин ҳол чигуна метавон иддао кард, ки ин масъала махсуси як мазҳаб мисли шиа ё суннӣ ё зайдӣ ё шофеӣ аст? Ҳамаи ингуна суханон аз тарафи касоне, ки намехоҳанд ҳақро бипазиранд бо ҳадафи махфӣ кардани ҳақ гуфта мешавад Пас рӯзи Ғадир рӯзи 18-уми моҳи Зилҳиҷҷа ва ба гуфтаи таърихнависон рӯзи панҷшанбе аст Беҳтарин махлуқи Худо ҳазрати Расул(с) дар ин замон бо ҳузури тақрибан саду бист ҳазор ҳоҷӣ -саҳоба-, ки дар он замон бештарин мусулмонони ҷазиратуараб буданд дар Ғадир истод Ҳамаи мусулмонон дар ин ҳаҷҷи он сол бо Расули Худо(с) ҳозир шуданд, магар касоне, ки узр доштанд Вақте Расули Худо(с) аз Ҳаҷҷатулвидоъ бармегашт дар маконе ба номи Ғадири Хум байни Макка ва Мадина аст истод, ки ба Макка ва минтақаи Ҷуҳфа наздиктар буд. Вақти нисфирӯзӣ, биёбони гарм ва кам доштани об буд. Ин маконе буд, ки роҳҳои минтақаҳо ҷудо мешуданд мисли роҳи Ироқ, Ямома, Табук, Мадина, Тоиф ва ҳар минтақае, ки дар атрофи Макка буд Расули Худо (с) хост то ба ҳамаи ҳозироне, ки бо ишон дар мавсими Ҳаҷ ширкат карда буданд вилояти сарварамон Алиро эълон кунад Ҳангоме ки ояти 67 сураи Моида бар ӯ нозил шуд يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ Эй Расул, ончӣ аз Худо бар ту нозил шуд бирасон, чун агар нарасонӣ рисолати Худоро нарасондаӣ ва Худо туро аз (шарри) мардум ҳифз мекунад. Дар ҳақиқат Худо кофиронро ҳидоят намекунад. Пас он чӣ бар ҳазрати Расули Худо (с) нозил шуд амри марбут ба шариат ва дини Ислом аст ва он масъалаи муҳим эълони валӣ ва ҷонишини Расули Худо(с) баъд аз ишон барои ҳамаи уммат буд Ҳар кас ин амрр инкор кунад ё лозимулиҷро будани онро сабук шуморад ё аҳамияти онро кам кунад ва онро нодида гирад пас дар ин сухани Худо медарояд, ки “Дар ҳақиқат Худованд кофиронро ҳидоят намекунад”.