АЁДАТИ МОДАРҶОНАМ ҲАМРОҲИ РАФИҚОН. ЭРКИН ОДИНАЕВ БАРОИ ХУШҲОЛИИ БЕМОРОН ДАР ВАСФИ МОДАР СУРУД ХОНД

МАБАР АЗ МАН ХУДОЁ, МОДАРАМРО... Замину осмон дар дидаам тор, Ки бошад модари ғамхор бемор. Чунон ман модарамро дӯст дорам, Ки баҳрам дидани ин лаҳза душвор. Танаш ларзад зи сӯзи дарди ҷонкоҳ, Шавам шабҳо зи нолишҳош бедор. Бирав, эй дард, эй нохонда меҳмон, Мадеҳ ту модарамро ранҷу озор. Пару болу ҳама ҳастии мо ӯст, Худоё, модари моро нигаҳдор. Ҳама ранҷе кашад бар мо, кифоя, Набошад бар дигар дарде сазовор. Тани модар агар бемор бошад, Вуҷуди ман шавад аз ғусса афгор. Агар хуршеди рӯи модарам нест, Надорад нур хуршеди пуранвор. Каломе аз лаби модар набошад, Бароям зевару зар нест даркор. Мабар аз ман, Худоё, модарамро, Макун ғамҳои дунёро ба ман бор. Бихез, эй модарам, аз бистари дард, Ки бе ту Кӯҳзодат мешавад хор. КӮҲЗОД