Фоидаи Писта Канзи шифо тибби халки Тоҷикистон HD

Асалому алейкум тамошобинони азиз дар ин видёи мазкур шумо метавонед хислатҳои шифобахш ва тарзи дурусти истеъмол кардани писта маълумот пайдо кунед. Ҳамаи ин гуфтаҳо аз китоби Канзи Шифо гирифта шудааст агар видео ба шумо писанд ояд тугмачаи класс ва подписатсаро пахш крданро фаромуш накунед ва дар оянда боз бисер ингуна роликҳо дар бораи меваҳо сабзавотҳое ки дар тоҷикистон мавҷуд аст барои саломати чи фойда дорад пешкашатон мегардонам Писта Ин дарахт дар кӯҳсор, саҳроҳои пуштазамин ва гаӣра месабзад. Аз ин як сол самари писта ва як сол бузғунҷ ба ҳам мерасад. Мизоҷи мағзи писта дар дараҷаи дувум гарм ва хушк аст, вале баъзеҳо тар донистаанд - ин саҳеҳтар аст. Хислатҳои шифобахши он: мағзи самарашро бихӯранд, зеҳнро тез мегардонад, ҳолати майнаро сара нигоҳ медорад; сурфа, дилтапак (дилбозӣ), қай, беҳузур (беҷо) шудани дил, дарди рӯдаҳо ва сардии ҷигарро дафъ мекунад; гирехлои ҷигар, маҷроҳои ғизо ва захраро мекушояд, ҷигарро аз моддаҳои бегона пок месозад ва дарди ин узвро, ки аз тарӣ бошад, ба ибро меоварад. Писта ҳамчун гизо камқувват аст, вале агар инро бардавом бихӯранд, баданро фарбеҳ мекунад, меьда ва сари онро қувват мебахшад; хусусан бо пӯсти беруни он якҷо бихӯранд, логарии гурда ва зардпарвинро дафъ мекунад, иллатҳои сипурзро бартараф менамояд ва барои газидани ҷонварони заҳрнок тарёк мебошад. Пистаро бо шакар бихӯранд, таъсири ҳавои вабоиро ислоҳ мекунад. Мизоҷи пӯсти сабзи беруни он сард ва хушк асг. Агар онро бихоянд, милк ва дандонро мустаҳкам мегардонад, даҳанро хушбӯй мекунад, ҷӯшиши (пухтани) даҳанро шифо мебахшад. Пӯсти сабзи беруни онро кӯфта бихӯранд, дил ва меъдаро бағоят қувват мебахшад, пашмакҳои меъдаро қавӣ мегардонад; қай, оруғ; исҳол ва ташнагиро дафъ мекунад; агар бо шароб бихӯранд, заҳри каждум ва дигар ҷонваронро дафъ месозад. Пӯчоқи сафеди сахти онро дар об ҷӯшонида, дар он об то ноф даромада нишинанд, мақъади (кӯтани) баромадаро ба ҷояш мебарад. Пӯсти дарахт ва барги онро дар об ҷӯшонида, он обро кам-кам ва бардавом бирезанд. назлаҳоро банд менамояд, дарди мақъад ва бачадонро шифо мебахшад, қутур ва хоришро ба ибро меоварад, шапушро ҳам нест мегардонад. Агар бо ҳамин об бо мудовамат мӯйро бишӯянд, васвос, моддаи савдовӣ ва инчунин захмро аз бадан дафъ мекунад. Мағзи пистаро бисёр бихӯранд, ба меъда зарар дорад. Равғанаш ё магзашро бардавом бихӯранд, низ ба узвҳои поёни бадан зарар дорад - давои ин зарарҳояш зардолу хӯрдан аст. Ба ҷойи писта мағзи бодоми ширин ва ним баробари вазни он магзи чормағзро бихӯранд, раво мебошад. Агар пистаро бисёр бихӯранд, иллати шароро (аллергияро) пайдо мекунад. Дар ин ҳолат сирко, анори турш ва зардолуи хушк бихӯранд, зиёнаш ислоҳ меёбад.