АНДЕША КУН ВА ШУКР ГӮЙ

Соҳиби ду чашму забону дасту пой ҳастӣ, оё ин неъмати Худо нест? Оё ин мӯъҷиза нест, ки бо ду поят роҳ мегардӣ. Нафароне ҳастанд, ки роҳ гашта наметавонанд, пойҳои эшон бо сабабе бурида ва ё билкулл фалаҷ (шал) аст. Оё ҳақиқати маҳз нест, ки чашмонатро пӯшида хоб мекунй, тану баданат оромиш мегирад. Аммо одамоне ҳастанд, ки дарду алам аз чашми эшон хобро рабудааст. Шикамат аз таъоми болаззат сер аст, бо нӯшобаву лазизтарин нӯшокиҳо ташнагии хеш мешиканй, вале нафароне ҳастанд, шикамашон аз хӯрок серу ҷигари ташнаашон аз нӯшидан комёб намешавад. Андеша кун, ки гӯшҳои шунавоят кар нестанд, андеша кун, ки чашмҳои биноят кӯр нестанд, андеша кун, ки забони гӯёят гунгу лол нест. Пӯсти баданат аз бемориҳои ҳазаркунанда дур аст, ақли расои туро Худованд аз девонагй нигоҳ доштааст, оё ин неъмати бузурги Худованд нест? Оё мехоҳй, ки чашмҳои биноятро ба амсоли кӯҳи Уҳуди тиллой бифрӯшй? Оё розй ҳастӣ, ки гӯшҳои шунавоятро ба хонаву қасри боҳашамат иваз намоиву кар гардй?