Przemysław Branny - W kącie świata (Spotkanie z Balladą)

www.branny.pl www.branny.pl/forum Świat otwiera słoneczne przestrzenie Droga niesie, a końca nie widać Tyle ognisk mrok dzierga na ziemi Tyle stołów chleb dzieli i przyjaźń Świtem pęka widnokrąg ospały I wyruszasz na szlaki bocianie Jesteś wolny, jak wiatr podwełtawy (?) Gasisz ogień pod blachą i pamięć W kącie świata jedyny jest punkt Gdzie horyzont w bezruchu trwa Piec ze świerszczem gada bez słów Pod kapliczką ściera się mgła Tu zaczyna i kończy się świat Wie to nawet na miedzy Bóg Tu zatrzymał się jesion i czas Wszystko czeka na powrót twój Mała wierna ojczyzna Ojczyzna z tych lat Kiedy pierwszy ujrzałeś wschód W kącie świata jedyny Jedyny jest punkt Gdzie horyzont w bezruchu trwa Tu początek i koniec twych dróg Tu powracasz gdy jesień już w drzwiach Z róznych pieców chleb jadłeś i wino W różnych karczmach pijałeś do spodu Grzałeś siano z niejedną dziewczyną Brałeś w gębę od drani i bogów Gdy ci haków zabrakło i liny Miejsc i traktów szerokich na mapach To wiedziałeś, że w ciszy, że ??? Wciąż tam czeka maleńka Itaka W kącie świata jedyny jest punkt Gdzie horyzont w bezruchu trwa Piec ze świerszczem gada bez słów Pod kapliczką ściera się mgła Tu zaczyna i kończy się świat Wie to nawet na miedzy Bóg Tu zatrzymał się jesion i czas Wszystko czeka na powrót twój Mała wierna ojczyzna Ojczyzna z tych lat Kiedy pierwszy ujrzałeś wschód W kącie świata jedyny Jedyny jest punkt Gdzie horyzont w bezruchu trwa Mała wierna ojczyzna Ojczyzna z tych lat Kiedy pierwszy ujrzałeś wschód W kącie świata jedyny Jedyny jest punkt Gdzie horyzont w bezruchu trwa Tu początek i koniec twych dróg Tu powracasz gdy jesień już w drzwiach "Branny śpiewa piosenki liryczne() z równą łatwością co piosenki o dużym ładunku dramatyzmu(). Przeplatając piosenki liryczne utworami o innym nastroju tworzy program, który ma własną dramaturgię i dynamikę. Są one precyzyjnie przemyślane i dzięki temu przekonywujące." Rzeczpospolita "Potrafi być zabawny, charakterystyczny, potrafi wstrzymać oddech słuchaczy na moment dramatycznej prawdy. Potrafi oczywiście! być promienny i radosny" Dziennik Polski "Przemysław Branny spełnia zapotrzebowanie na postać kochanego chłopca. Jego wyjątkowa łatwość śpiewania piosenek lirycznych, sentymentalnych, złączona z głosem o niepowtarzalnej urodzie pozwala mu trafić do zazdrośnie strzeżonej przed innymi sfery dziewczęcych marzeń. Serenady Brannego brzmią więc w Camelocie i na rozmaitych estradach. Bo kto tak dziś serenady śpiewa?" Z programu PPA, Wrocław 95 "Przemysław Branny, poza Krakowem mniej znany, za to w Krakowie... szkoda gadać — trup damski ściele się gęsto od nadmiaru westchnień na dźwięk tego głosu, w którym słychać uśmiech" parnas.pl