Ушундай бир кун болот ал куну сен ойлобогон,кутбогон нерселер жузого ашат.Чынында кылганына ишене албайсын.Ичиндеги букту унундун болушу менен чыгарасын,бакырасын,ыйлайсын,жинденесин.Ичинде кооптон бери эмнелер сакталып,топтолуп келген болсо ошонун баары коз ачып жумганча оозундон булкунуп-жулкунуп чыга келет.Ушунчалык унунду чыгарып ачыласын,каршындагы адам сени тааный албай аландаган бойдон оозунду карайт.Коптон бери айталбаган,чыгаралбаган нерселеринди айтып алганына женилдееп отуруп каласын. Акырыыын козунду ачсан жогорудагы айткандарындын баарын ичинден айтып жаткан болосун.Каршындагы каршылашын дагы деле сенин жинине тийип,мээнди чакканын улантып жаткан болот. Бизде унчукба,улууларга баш которбо,каяша айтба деген сыяктуулар менен кичинебизден тыйып келгени учун оозубуздагы ашыбызды алып жатса да унчукбаай анкайып конгонбуз. Негизи унчукбагандык эн жакшы сапат дечи бирок заман талабына жараша аш атканга аш,таш атканга таш да.
одноклассники