Аз суннат аст, ки мард завҷаашро

Бисмиллаҳир рaҳманир рaҳим Аз суннат аст, ки мард завҷаашро ба намози қиёми шаб бедор намояд: Оиша رضي الله عنها гуфтанд: Расулаллоҳصلی الله عليه و سلم Намоз мегузоштанд дар ҳолате, ки ман дар ру ба руяшон (дар тарафи қибла) ба курпа дароз кашида хоб мерафтам ва замоне, ки мехостанд намози витрро бихонанд маро бедор мекарданд ва ман намози витрро адо менамудам. (Саҳеҳ Бухори) Дар Хадиси дигар Расулаллоҳصلی الله عليه و سلم фармуданд: «Беҳтарин ва афзалтарин намоз баъд аз намозҳои фарзи ин намози Таҳаҷҷуд аст». [Бухори] Боз дар ҳадиси дигар Расулаллоҳصلی الله عليه و سلم фармуданд: «Дар Қиёмат мардум дар як ҷо ҷамъ мешаванд ва мунодие фарёд мекунад, ки куҷоянд онене, ки паҳлуҳояшонро аз рахти хобҳояшон ҷудо мекарданд (яъне таҳаҷҷуд мехонданд) ва теъдодашон кам аст чунончи инҳо бидуни ҳисоб вориди биҳишт мешаванд ва аз бақияи ҳисобу китоб гирифта мешаванд (яъне ҳисобу китоб намешаванд)» Аллоҳ ба ҳамаи мо ҳаёти мувофиқи суннат зистанро насибамон гардонад. https://t.me/hidoyati_zanon