ГОҲЕ ТАМОМИ ШАҲР ГАДОИ ТУ МЕШАВАД.

Гоҳе гумон намекунӣ вале хуб мешавад. Гоҳе намешавад,ки намешавад,ки намешавад. Гоҳе бисоти айш худаш ҷур мешавад. Гоҳе дигар таҳия ба дастур мешавад. Гаҳ ҷур мешавад худи он бемуқаддима, Гаҳ бо дусад муқаддима ноҷур мешавад. Гоҳе ҳазор даври дуъо беиҷобатаст, Гоҳе нагуфта қуръа ба номи ту мешавад. Гоҳе гадои гадоеву бахт бо ту ёр нест. Гоҳе тамоми шаҳр гадои ту мешавад. Гоҳе барои ханда дилам танг мешавад. Гоҳе дилам тарошае аз санг мешавад. Гоҳе тамоми обии ин осмони мо, Якбора тира гаштаву беранг мешавад. Гоҳе нафас ба тезии шамшер мешавад, Аз ҳарчи зиндагист дилат сер мешавад. Гуӣ ба хоб буд ҷавониямон гузашт, Гоҳе чӣ зуд фурсатамон тир мешавад. Коре надорам куҷоӣ,чӣ мекунӣ! Бе ишқ сар макун,ки дилат пир мешавад. Манбаъ ин навор